Wielebny i Drogi Ojcze!
Otrzymałem Ojca dziełka, które przeczytałem z uwagą, zwłaszcza to, które omawia herezje Ruchu neokatechumenalnego. Ta właśnie kwestia od pewnego czasu porusza mnie do głębi, wypowiadałem się też niegdyś parokrotnie w tej sprawie, czego dowód pisemny załączam; artykuły te zamieszczałem w lokalnym przeglądzie Don Orione, który prowadziłem przez szereg lat. Ojciec zapozna się też z pewnym moim listem napisanym na użytek moich parafian w czasie, gdy byłem proboszczem. Ten list opublikowano również w przeglądzie C.O.P. Mógłby ktoś powiedzieć, że miał on ten łut szczęścia.

Moje głębokie zaniepokojenie, jak Ojciec może się przekonać, było i jest natury eklezjologiczno-pastoralnej (niebezpieczeństwo powstania Kościołów paralelnych). Zdaniem Ojca to niebezpieczeństwo jest coraz poważniejsze … Co na to można powiedzieć? … Być może najwłaściwszą rzeczą byłoby spowodowanie tego, co Ojciec sugeruje na pierwszej stronicy swego dziełka: "Wystarczyłoby, żeby neokatechumeni oświadczyli gotowość wyznania poszczególnych prawd, które odrzucili, jak to wyraźnie widać po ich zachowaniu".

Czy to zrobią?

Czy w końcu zostaną przymuszeni z góry, by to zrobić? Tego należałoby sobie życzyć, dla miłości wszystkich dusz i samego Kościoła.

Dziękuje Ojcu i łączę zapewnienia szacunku.

(List podpisany)