Stefan Korboński urodził się w Praszce w 1903 roku. Będąc jeszcze uczniem, w grudniu 1918 roku, zgłosił się do armii polskiej i brał udział w obronie Lwowa przed wojskami ukraińskimi. Później kontynuował naukę. W roku 1920, podczas wojny z bolszewikami, znowu wstąpił do wojska. W 1921 roku brał udział w Powstaniu Śląskim, walcząc z Niemcami. Po wyjściu z wojska studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim, w 1925 wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego, a w 1929 otworzył praktykę prawniczą w Warszawie. Kontynuując działalność polityczną, został wybrany w 1936 roku na przewodniczącego Stronnictwa Ludowego w okręgu białostockim.

W 1939 roku Korboński służył w Wojsku Polskim w stopniu porucznika. Schwytany przez oddziały sowieckie, uciekł z wiezienia i powrócił do Warszawy, gdzie pomagał w organizowaniu polskiego Podziemia. Został członkiem Politycznego Komitetu Porozumiewawczego przy ZWZ, kierującego całą podziemną walką z Niemcami.

W 1941 roku został mianowany przywódcą Walki Cywilnej. Zorganizował sądy podziemne, które skazały około 200 zdrajców, agentów Gestapo itp., na karę śmierci, a wyroki wykonano. Nawiązał stałą łączność radiową z Rządem RP na Uchodźstwie, organizował sabotaż produkcji, transportu, rolnictwa oraz akcje oporu narodu polskiego.

Podczas Powstania Warszawskiego w 1944 roku został Sekretarzem Spraw Wewnętrznych w rządzie podziemnym, a w marcu 1945 jako podziemny wicepremier i Delegat Rządu na Kraj, Korboński pełnił obowiązki przywódcy Polskiego Państwa Podziemnego, aż do aresztowania przez NKWD 28 czerwca 1945 r.

Po utworzeniu tzw. Rządu Jedności Narodowej, został zwolniony z więzienia. Został wówczas wybrany przewodniczącym okręgu warszawskiego PSL, a po wyborach, które odbyły się 19 stycznia 1947 roku, został członkiem parlamentu z okręgu miasta Warszawy. Następnie został członkiem Komitetu Wykonawczego PSL.

W październiku 1947 roku, kiedy stało się jasne, że zostanie aresztowany po raz drugi za działalność antykomunistyczną, uciekł z Warszawy wraz z żoną, Zofią. 5 listopada 1947 roku udało im się uciec promem do Szwecji, a 26 listopada dotrzeć do Stanów Zjednoczonych.

Obecnie ( książka wydana była w USA jeszcze kiedy S.K. żył. Autor zmarł w 1989r.) Stefan Korboński jest Przewodniczącym Polskiej Rady Jedności w Stanach Zjednoczonych, przewodniczącym polskiej delegacji Zgromadzenia Ujarzmionych Narodów Europy (ACEN). Był wybierany przewodniczącym ACEN osiem razy.

W 1973 roku Korboński otrzymał Literacką Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego.

Stefan Korboński, będący członkiem Polskiego Instytutu Sztuki i Nauki oraz Międzynarodowego Pen Clubu na Uchodźstwie, jest autorem następujących książek w języku angielskim:

“Fighting Warsaw”, wyd. I, Macmillan Company, New York, 1956 r. oraz George Allen & Unwin, London, 1956. Wyd. II - Funk & Wagnalls, New York 1968.

“Warsaw in Chains” Macmillan Company, New York, 1959, oraz George Allen & Unwin, London, 1966.

“Between the Hammer and the Anvil”, Hippocrene Books, Inc. New York, 1981.

“Polish Underground State - a Guide to the Underground, 1939-1945” Columbia University Press 1978 oraz Hippocrene Books, Inc. New York 1981.

Korboński otrzymał również następujące odznaczenia wojskowe: 1. Krzyż Virtuti Militari; 2. Medal za udział w wojnie roku 1920 przeciwko Rosji Sowieckiej; 3. Krzyż Walecznych Powstania Śląskiego; 4. Krzyż Armii Krajowej; 5. Medal za Wojnę 1939-1945; 6. Złoty Krzyż Zasługi, Medal Zasługi Legionów Amerykańskich.

12 czerwca 1980 roku, Stefan Korboński został odznaczony Medalem przyznawanym przez Yad Vashem, Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu w Jerozolimie osobom, które przyczyniły się do ratowania Żydów podczas hitlerowskich represji w czasie II wojny światowej.